Recive from Mail ! I hope everybody like it

အင္မတန္မွ ထိေရာက္တဲ့ စာသားေတြ ပါတဲ့ Mail တစ္ေစာင္ပါ...
ပို႔ေပးေသာ သူငယ္ခ်င္းကို ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္...



အျခားေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားလဲ သိေအာင္ မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္...



၁။ မိတ္ဖြဲ႔တယ္၊ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္း စုေဆာင္းတယ္
သူငယ္ခ်င္းေတြအၾကား ယံုၾကည္စြာ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ရင္းႏွီးခင္မင္မႈမ်ဳိးဟာ
ဘဝတစ္သက္တာ အတြက္ အေကာင္းဆံုး အေႏြးထည္ပါပဲ။ အဲဒါဟာ သင့္ရဲ့ စာရိတၱနဲ႔


စိတ္ေနစိတ္ထားအေပၚမွာ မူတည္ၿပီး ျဖစ္တည္လာတဲ့အတြက္ တန္ဖိုးထားပါ။
သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ေငြစုသလိုပဲ စုေဆာင္းတတ္ရမယ္၊ အခုခ်ိန္မွာ
သူငယ္ခ်င္း ဘယ္ႏွေယာက္မွ မရွိေသးပဲ ခ်ဳိ႔တဲ့ေနရင္လည္း စိတ္မပူပါနဲ႔၊
ျဖဴစင္တဲ့စိတ္ထားနဲ႔ စိတ္ပါလက္ပါ မိတ္ဖြဲ႔မယ္ဆိုရင္ အခါမေႏွာင္းေသးပါဘူး။



၂။ လက္လႊတ္ႏိုင္ေအာင္(ဥပကၡာျပဳတတ္ေအာင္) ႀကိဳးစားတယ္
ဒီအသက္အရြယ္ ေရာက္ေနမွေတာ့ ကေလးဆန္ခြင့္ မရွိေတာ့ဘူး။ ဘဝမွာ
ႀကံဳရဆံုရတတ္တဲ့ တခ်ဳိ႔ေသာ ခ်စ္ျခင္းေတြ၊ ဖူးစာေတြ၊ စိတ္ပိုင္း
႐ုပ္ပိုင္း ေမြ႔ေလ်ာ္ရာေတြ တစံုတရာကို အခြင့္ေပးတုန္း အရမယူႏိုင္ခဲ့ရင္


လက္လႊတ္လိုက္ၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တာထြက္မွတ္ အသစ္တစ္ခု ျပန္ေပးပါ။
မိမိကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ ရွိေနသ၍ အင္အားရွိေနမယ္၊ ထို႔အတူ အားထုတ္မႈ
ရွိေနသ၍ ေအာင္ျမင္ျခင္း ရွိေနမွာပဲ။

၃။၊ ဂ႐ုဏာစိတ္ထားတယ္


တတ္စြမ္းသ၍ ကိုယ့္ထက္ ဆင္းရဲ၊ ခက္ခဲသူေတြကို မိခင္ေလာကႀကီးရဲ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္နဲ႔ အလွတရားေတြကို ခံစားႏိုင္ေအာင္ ႀကံေဆာင္ရမယ္။
ဒီလို အျပဳအမူမ်ဳိးဟာ ပ်ဳိးႀကဲေနတာနဲ႔ အတူတူပဲ၊ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ


လူ႔သဘာဝရဲ့ အလွပဆံုး အသီးအႏွံေတြအျဖစ္ ရိတ္သိမ္းရလိမ့္မယ္။

၄။ ဂီတနဲ႔ အကြၽမ္းတဝင္ျဖစ္ေအာင္ေနတယ္
ဂီတတူရိယာ တမ်ဳိးမ်ဳိးကို သင္ယူ/နားလည္ ေနရမယ္၊ ဂီတဟာ လူ႔စိတ္ကို
လန္းဆန္းေစတဲ့အျပင္ မွတ္ဥာဏ္နဲ႔ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြကို ႏႈိးဆြေပးတယ္၊


ထင္မွတ္မထားတဲ့ တည္ၿငိမ္မႈေတြကို ေဆာင္ၾကဥ္း ေပးႏိုင္တယ္။ ေနာက္ၿပီး
ဓာတ္ပံုပညာ၊ ပစၥည္းစုေဆာင္းျခင္း စတဲ့ ဝါသနာေတြဟာလည္း အသြင္မတူတဲ့
သာယာစိုေျပမႈကို ေပးစြမ္းႏိုင္တယ္။

၅။ ဒုကၡ ၂ မ်ဳိးကို ေဝးေဝးေရွာင္တယ္
ဒီေလာကႀကီးမွာ ဒုကၡ ၂ မ်ဳိး အၿမဲေတြ႔ရတယ္၊ တမ်ဳိးက လိုတာမရတဲ့ ဒုကၡ၊


ေနာက္တမ်ဳိးက အစြဲအလန္း ႀကီးတဲ့ဒုကၡ။ ပထမဒုကၡျဖစ္တဲ့ လိုခ်င္တာမရခဲ့ရင္
အဲသလို ျဖစ္စဥ္ကို ေလာင္းကစား တစ္ခုလို႔ပဲ သေဘာထားလုိက္ပါ၊ အစြမ္းကုန္
ႀကိဳးစားလုပ္ခဲ့ၿပီး ရလာခဲ့ရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ မရခဲ့ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အတြင္းစိတ္က


ပံုမွန္အတိုင္းပဲ ရွိေနသင့္တယ္၊ ကံေကာင္းတာက ဒီအသက္အရြယ္နဲ႔ တစ္ က
ျပန္စဖို႔ အရင္းအႏွီး ရွိေနေသးတယ္ ဆိုတာပဲ။ ဒုတိယဒုကၡကေတာ့
အဆံုးရြားဆိုးဒုကၡပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္၊ အခုထိ အဲလို အစြဲအလန္းမ်ဳိး
ရွိေနေသးရင္ အျမန္ဆံုး ေမာင္းထုတ္ပစ္ပါ။



၆။၊ ခံႏိုင္ရည္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္
တခ်ဳိ႔အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ မသိမသာ ေမ့ပစ္ဖို႔ပဲ၊ ေနာင္တႀကိမ္ ထပ္ႀကံဳလာတဲ့အခါ
အသိဥာဏ္လည္း လိုက္ၿပီး တိုးပြားလာမယ္။ တခ်ဳိ႔ ဝမ္းနည္းစရာ၊ စိတ္ညစ္ညဴးစရာ
ကိစၥေတြက်ေတာ့ အံႀကိတ္ၿပီး ေတာင့္ခံဖို႔ပဲ၊ တႀကိမ္တခါ ႀကံဳဖူးၿပီးတိုင္း


ဘဝႀကီးက ပိုၿပီး ျပည့္စံုလာမွာပဲ။ ဒီအသက္အရြယ္ ေရာက္မွေတာ့
ကေလးဘဝတုန္းကလို ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္နဲ႔ ရွဳိက္ႀကီးတငင္ ငိုေနဖို႔
မသင့္ေတာ့ဘူး။

၇။ အၿမဲတေစ ေက်းဇူးသိတတ္တဲ့စိတ္ထားတယ္
အသုဘတစ္ခုကို သြားၿပီးျပန္လာတဲ့အခါ စိတ္ထဲမွာ သံေဝဂ ရေနတတ္မယ္၊


အျပင္းဖ်ားၿပီး ျပန္ေကာင္း လာတဲ့အခါ အသက္ကို ပိုၿပီး တန္ဖိုးထားလာတတ္မယ္။
ဆိုလိုတာက ကိုယ့္အေပၚ က်ေရာက္ေနတဲ့ ေက်းဇူးတရားကို အစဥ္အၿမဲ
အမွတ္ရေနရမယ္၊ ေက်းဇူးသိတဲ့စိတ္ဟာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ပိုၿပီး
တန္ဖိုးထားတတ္ေစ႐ုံတင္ မကပဲ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မီးလွ်ံေတြကို


ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေစႏိုင္တယ္။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ၾကည္ႏူးခ်မ္းေျမ့ျခင္းက အဲဒီက
ျမစ္ဖ်ားခံတာပဲ။

၈။၊ အလုပ္အေပၚ သံေယာဇဥ္အရမ္းရွိတယ္
အလုပ္ဆိုတာ လက္ဖက္ရည္ေသာက္တာ၊ အာလူးဖုတ္တာလိုမ်ဳိး စိတ္လက္ေပါ႔ပါးမႈ
မေပးႏိုင္ေပမယ့္ သူဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြးနဲ႔ အစြမ္းအစကို


စမ္းသပ္ေနတဲ့ အရာတစ္ခုပဲ။ အဲဒီက တဆင့္ တန္ဖိုးနဲ႔ ေအာင္ျမင္ျခင္းကို
နားလည္ေစတာပဲ။ သူ႔ကို ပံုေအာၿပီးခ်စ္လိုက္ပါ၊ အနည္းဆံုး သူ႔ေၾကာင့္မို႔သာ
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘဝတစ္ခုလံုးရဲ့ အစိပ္အပိုင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ
လုပ္စရာရွိေနၿပီး၊ စားစရာလည္း ရွိေနတာပါ။



၉။၊ ေလ့လာသင္ယူရာမွာ ဇြဲနပဲႀကီးတယ္
စာဖတ္ျခင္းနဲ႔ သင္ယူျခင္းဟာ အသိဥာဏ္နဲ႔ စကားစျမည္ ေျပာေနတာပါပဲ၊
ႏွစ္တိုင္း အနည္းဆံုး စာအုပ္ေရ ၅၀ ဖတ္ရမယ္။ စာဖတ္ျခင္းဟာ မွတ္ဥာဏ္နဲ႔
ခံစားနားလည္ႏိုင္စြမ္းကို ထိန္းထားႏိုင္႐ုံမက စာဖတ္သူမွာ


ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ သံလိုက္ဓာတ္တမ်ဳိး ရွိေနေစတယ္။ ဒါဟာလည္း yoga
သင္တန္းတို႔၊ ဗ်ဴတီပါလာတို႔က မေပးႏိုင္တဲ့ အရာပါ။

၁၀။၊ အားကစားကို ခံုမင္ႏွစ္ၿခိဳက္တယ္
အခ်ိန္ကို မွန္ကန္စြာ စီမံခန္႔ခြဲၿပီး အားကစားလုပ္တယ္၊ သဘာဝကို ခံစားတယ္။


အက်ဳိးေက်းဇူးက ပ်င္းရိျခင္းေၾကာင့္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ တက္မလာေတာ့ဘူး၊
႐ုပ္ရည္ကလည္း ဇရာဖိစီးမႈေၾကာင့္ ယိုယြင္း မသြားေတာ့ဘူး၊ အတိုင္းအတာ
တစ္ခုထိ ႏုပ်ဳိျခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႔ က်န္းမာျခင္းကို
ထိန္းထားႏိုင္လိမ့္မယ္

သူငယ္ခ်င္း
မင္းေျပာတာေတြကငါ႔ကုိမ်ား ေစာင္းေျပာေနတာလားမသိဘူး။
ေတာ္ေတာ္ကုိတုိက္ဆုိင္လြန္းေနတယ္။အင္း....(ျမစ္မဟုတ္) လူဆုိတာလဲခက္သား မွားေနမွန္းသိသိၾကီးနဲ႔
လုပ္ေနၾကရတဲ႔ အလုပ္ေတြကမ်ားတယ္ေလ။ ဒါေမမယ္႔ ၾကဳိးစားၾကည္႔ပါမယ္။

အားလုံးကုိခင္မင္ေလးစားစြာျဖင္႔
ကမၻာ

ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းထိုးေတာ့ ဆရာကအတန္းထဲဝင္လာၿပီး ေက်ာင္းသားေတြကို "ေအဂ်င့္တစ္ခုက ေလ့လာဆန္းစစ္ခ်က္တစ္ခုအတြက္ ဆရာ့ကိုအကူအညီေတာင္းခဲ့တယ္။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဒီေမးခြန္းေတြကို ေျဖေပးၾကပါ" လို႔ ေျပာတယ္။ အေမးအေျဖ ေျဖရတာက စာသင္တာထက္ ပိုစိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းတာမို႔ ေက်ာင္းသားေတြအသီးသီး စာရြက္ယူၿပီး ၾကည့္လိုက္ၾကတယ္။ စာရြက္ေပၚမွာ ေမးခြန္းႏွစ္ခုေမးထားတယ္။

ေမးခြန္း(၁)

သူမကို သူအရမ္းခ်စ္တယ္။ သူမဟာ သြယ္လ်လ်မ်က္ႏွာ၊ လျခမ္းပံု မ်က္ခံုးေမြး၊ ျဖဴေဖြးတဲ့အသားအရည္နဲ႔ လွပသူျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေန႔မွာ မေတာ္တဆကားတိုက္မႈေၾကာင့္ သူမမ်က္ႏွာ အရုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္သြားတယ္။ ရုပ္ဆိုးသြားတဲ့ သူမကို အရင္လို သူဆက္ခ်စ္ႏိုင္ပါ့မလား?

(A) ခ်စ္ႏိုင္တယ္
(B) မခ်စ္ႏိုင္ဘူး
(C) ခ်စ္ႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

ေမးခြန္း (၂)

သူ႔ကို သူမအရမ္းခ်စ္တယ္။ သူက ရုပ္ေခ်ာခန္႔ညားၿပီး ေအာင္ျမင္တဲ့ စီးပြါးေရးသမားတစ္ဦးျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေန႔မွာ ရုတ္တရက္ သူ႔စီးပြါးပ်က္သြားတယ္။ က်ရႈံးသြားတဲ့သူ႔ကို သူမ အရင္လိုဆက္ခ်စ္ႏိုင္ပါ့မလား?

(A) ခ်စ္ႏိုင္တယ္
(B) မခ်စ္ႏိုင္ဘူး
(C) ခ်စ္ႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

တေအာင့္ၾကာေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြက ေျဖထားတဲ့စာရြက္ ဆရာကိုျပတယ္။ ဆရာစာရင္းျပဳစုၾကည့္ေတာ့ ေမးခြန္း (၁) ေျဖၾကသူေတြထဲမွာ --
A လို႔ေျဖသူ ၁ဝ%
B လို႔ေျဖသူ ၁ဝ%
C လို႔ေျဖသူ ၈ဝ% ေတြ႔ရတယ္။

ေမးခြန္း (၂) ေျဖၾကသူေတြထဲမွာ
A လို႔ေျဖသူ ၃ဝ%
B လို႔ေျဖသူ ၃ဝ%
C လို႔ေျဖသူ ၄ဝ% ေတြ႔ရတယ္။

ဆရာက အေျဖေတြကုိၾကည့္ၿပီး "အင္း.. ၾကည့္ရတာ မိန္းကေလးေတြ ရုပ္ပ်က္သြားတာက ေယာက္်ားေလးေတြ စီးပြါးပ်က္သြားတာထက္ ပိုသည္းမခံႏိုင္ၾကပါလား? ဒီေမးခြန္းႏွစ္ခုမွာ အသိေလးပါတယ္။ သူတို႔ကို ခ်စ္သူေတြျဖစ္မယ္လို႔ တပည့္တို႔ထင္ခဲ့ၾကတယ္ မဟုတ္လား!"

"ခ်စ္သူေတြလို႔ ထင္ခဲ့တယ္ ဆရာ"

"အင္း.. ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကခ်စ္သူေတြပါလို႔ ေမးခြန္းမွာ ေရးမထားဘူးေလ" ဆရာကဆက္ၿပီး တည္ၿငိမ္တဲ့အသံနဲ႔ "ဒီေမးခြန္းထဲက လူႏွစ္ေယာက္ကို "မိဘ" ေနရာမွာထားၿပီး ဆရာတို႔ စိတ္ကူးၾကည့္ရေအာင္.. ေမးခြန္း(၁)ထဲက "သူ"ဟာသူမရဲ႕ဖခင္ျဖစ္တယ္။ ေမးခြန္း(၂)ထဲက "သူမ"ဟာသူ႔ရဲ႕မိခင္ျဖစ္တယ္။ ဒီေမးခြန္းကို ျပန္ေျဖခိုင္းရင္ ေျဖခဲ့တဲ့ အေျဖအတိုင္း တပည့္တို႔ထားႏိုင္မလား?"

ဆရာက ေမးခြန္းေတြကို ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕လက္ထဲ ျပန္အပ္ၿပီး အေျဖေရြးခိုင္းခဲ့ျပန္တယ္။ စာသင္ခန္းတစ္ခုလံုး တိတ္ဆိတ္ေနၿပီး ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚမွာ တည္ၾကည္ေလးနက္တဲ့ အရိပ္ေတြ ထင္ဟပ္ေနတယ္။ မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာၿပီးေနာက္ ဆရာက ေမးခြန္းေတြစုၿပီး စာရင္းစစ္ၾကည့္ေတာ့ ေမးခြန္း(၂)ခုလုံးမွာ (A)လို႔ေျဖထားတဲ့လူေတြ ၁ဝဝ% ရွိခဲ့တယ္။

ေနာက္ဆံုးမွာ ဆရာက "ေလာကႀကီးမွာ တည္ၾကည္ခိုင္ၿမဲတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတစ္မ်ဳိးရွိတယ္။ အဲဒီအခ်စ္က တစ္ကိုယ္ေကာင္းမဆန္သလို တုန္႔ျပန္႔မႈကိုလည္း မေတာင့္တခဲ့ဘူး။ အဲဒီအခ်စ္က ရာသီဥတု အေျပာင္းအလဲေနာက္လိုက္ၿပီး မေျပာင္းလဲသြားတတ္သလို ရာထူး၊ ဂုဏ္အရွိန္အဝါေနာက္ လိုက္ၿပီးလည္း ေမ်ာပါမသြားတတ္ဘူး။ အဲဒီခ်စ္ျခင္းက မိဘေတြရဲ႕ခ်စ္ျခင္းပဲျဖစ္တယ္" လို႔ ေလးေလးနက္နက္ ေျပာသြားခဲ့တယ္။

မူရင္း-- google search or 兩道選擇題

ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။

သူ႔အသက္ (၁ဝ)ႏွစ္

အရက္ေသာက္မထားရင္ အေဖက စကားနည္းၿပီး ဆိတ္ဆိတ္ေနတတ္သူျဖစ္တယ္။ သူ(၁ဝ)ႏွစ္အရြယ္မွာ အေဖကို သူစမုန္းတတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီႏွစ္က အရက္ေတြေသာက္ၿပီး အမူးလြန္ေနတဲ့အေဖဟာ အေမကို ရက္ရက္စက္စက္ ရိုက္ႏွက္ခဲ့တယ္။ အေမအရိုက္ခံရတာကို သူနဲ႔ေမာင္ေလး ေထာင့္တစ္ေနရာမွာရပ္ၿပီး ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။ ႏုနယ္တဲ့သူ႔ရဲ႕စိတ္ထဲမွာ ထူထည္းတဲ့အနာတရေတြက မုန္းတီးျခင္းအျဖစ္ အေရျပားေမြးညင္းေတြအထိ ကူးစက္ရွင္သန္ခဲ့တယ္။

အေဖက ရြာသူႀကီးပါ။ သာမန္ရြာသူရြာသားေတြရဲ႕ အျမင္မွာ အေဖက အႀကီးအကဲတစ္ဦးဆိုေပမယ့္ စာဖတ္မ်ားတဲ့ သူ႔အျမင္မွာေတာ့ အေဖက အဆင့္တစ္ဆင့္ျမင့္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ပဲျဖစ္ခဲ့တယ္။ အေဖထက္ ရာထူးႀကီးသူေတြ အမ်ားအျပားရွိေၾကာင္း သူသိထားလို႔ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရြာထဲက ကိစၥေသးေသးမႊားမႊားေလးလုပ္ၿပီး အာ.. ဒါက ဥပေဒအရ၊ ဒါက အထက္အမိန္႔အရနဲ႔ ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြားတတ္တဲ့အေဖကို သူၾကည့္မရခဲ့ဘူး။

"အေဖဟာ ဘာမွနားမလည္တဲ့ ရြာသူႀကီးတစ္ဦးျဖစ္တယ္။ သူ႔ကိုမုန္းတယ္" လို႔ ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းမွာ သူေရးမွတ္ခဲ့တယ္။

အေဖက အရက္ႀကိဳက္သူျဖစ္တယ္။ ရြာထဲမွာ တစ္ခုခုလုပ္ရင္ အေဖကိုအရင္ဖိတ္ၾကတယ္။ ဒီလိုကိစၥမ်ဳိးမွာ အေဖက တတပ္တအား ပါဝင္ကူညီတတ္တယ္။ အရက္ေသာက္ထားတဲ့အေဖဟာ ရြာသားေတြနဲ႔ဝိုင္းဖဲြ႔ၿပီး မ်က္ေထာင့္နီႀကီးနဲ႔ ႐ႈံးသူအရက္ေသာက္စတမ္းဆိုတဲ့ ကစားနည္းေတြ ကစားေနတတ္တယ္။ ကစားနည္းေတြကို သူနားမလည္ေပမယ့္ အဲဒီအျပဳအမႈေတြကို ရြံမုန္းစရာေကာင္းတယ္လို႔ သူထင္ခဲ့တယ္။

အေဖက ရပ္ရြာအဖဲြ႔ဝင္ေတြကို အိမ္မွာ ထမင္းဖိတ္ေကြၽးတတ္တယ္။ အဲဒီအခါ အေမက အိမ္ထဲအိမ္ျပင္ အလုပ္မ်ားၿပီး အဲဒီလူေတြကို ေကြၽးေမြးဧည့္ခံရတယ္။ အဲဒီလူေတြကို သူၾကည့္မရခဲ့ဘူး။ သူတို႔ေတြက သူစာက်က္၊ စာေရးလို႔မရေအာင္ လာဖ်က္ဆီးသူလို႔ သူထင္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႀကီးလာရင္ အေဖ့လိုဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ဘူးလို႔ သူဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။

အေဖကို မုန္းတီးတဲ့စိတ္နဲ႔ ငယ္ငယ္ေလးတည္းက အေဖကို သူျပန္ေျပာတတ္ခဲ့တယ္။ တစ္ခြန္းမက်န္ ခြန္းတုန္႔ျပန္တတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီအျပဳအမႈေတြက အက်င့္တစ္ခုအျဖစ္ သူေသြးေၾကာထဲမွာ စီးဆင္းေနခဲ့တယ္။ အေဖေျပာတာေတြကို ဆင္ေျခရွာၿပီး သူျငင္းဆန္ခဲ့တယ္။ အေဖက သူ႔ကိုစူးစိုက္ၾကည့္ၿပီး "ငါ ရိုက္လိုက္ရ" လို႔ ေအာ္တဲ့အခ်ိန္ ေခါင္းေမာ့ၿပီး အေဖကို သူျပန္အာခံၾကည့္တတ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အေဖမ်က္လံုးထဲက သူနားမလည္တဲ့၊ သူ႔ကိုေၾကာက္ရြံေစတဲ့အရာေတြက သံုးေလးစကၠန္႔အတြင္းမွာ သူ႔ေခါင္းကို ျပန္ေခါင္းငံု႔ေစခဲ့တယ္။

အိမ္နီးခ်င္းေတြက အေဖ့ကို "ခင္ဗ်ားသမီးက ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ ထက္တယ္ေနာ္" လို႔ေျပာရင္ အေဖက "အသံုးက်မွာ မဟုတ္ဘူး... ျပန္အာခံဖို႔ပဲတတ္တယ္" လို႔ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းေျပာတယ္။ ဒါကုိ သူၾကားေတာ့ အေဖကို ပိုမုန္းခဲ့မိတယ္။

သူ႔အသက္(၁၈)ႏွစ္

ၿမိဳ႕ေပၚမွာ သူအထက္တန္းတက္ခဲ့တယ္။ တစ္ပတ္ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္ပတ္ေနမွ သူအိမ္တစ္ေခါက္ျပန္တယ္။

အေဖက ရြာထဲမွာ ရြာသူႀကီးလုပ္ေနဆဲမို႔ အိမ္ျပန္တိုင္း အဖဲြ႔ဝင္ေတြနဲ႔ အရက္ဝိုင္းေသာက္ေနတတ္တဲ့အေဖကို သူေတြ႔ရတယ္။ ဒါကို ရြံရွာတဲ့သူက အိမ္ထဲမွာေအာင္းေနရတာက အိမ္ျပင္မွာ အရက္ေသာက္ၿပီးနီျမန္းတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ ၿပံဳးရယ္ေနတဲ့ အေဖမ်က္ႏွာကုိ ျမင္ရတာထက္ ေကာင္းတယ္လို႔ သူေတြးထင္ခဲ့တယ္။

အေဖအရက္ေသာက္ေလ အေမကို သူသနားေလျဖစ္ခဲ့တယ္။ အေမက အၿမဲတမ္း အေဖခိုင္းသမွ်ကုိ ဘာတစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာရဲဘဲ မျငိဳမျငင္လုပ္ေပးခဲ့ရတယ္။ သူႀကီးလာရင္ အေမလိုမျဖစ္ေစရဘူး၊ အေဖလိုေယာက္်ားမ်ဳိးကို မရွာဘူး၊ အျပင္မွာ မေက်နပ္ခဲ့တာေတြကုိ အေမ့အေပၚေဒါသေတြ စုပံုတတ္တဲ့လူမ်ဳိးကို မရွာဘူးလို႔ သူ အဓိ႒ာန္ခ်ခဲ့တယ္။

ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေရာက္တိုင္း စာက်က္စရာရွိတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ သူအိမ္မျပန္ခဲ့ေတာ့ဘူး။ အသံုးစရိတ္ျပတ္မွ အိမ္တစ္ေခါက္ သူျပန္တတ္ခဲ့တယ္။ အေဖနဲ႔ သူစကားေျပာနည္းခဲ့သလို အေဖကလည္း သူနဲ႔စကားသိပ္မေျပာခဲ့ဘူး။ အိမ္ျပန္တဲ့အခ်ိန္ အိမ္မွာအေမရွိမေနခဲ့ရင္ ဆင္ေျခတစ္ခုခုရွာၿပီး အိမ္ကေန သူခ်က္ခ်င္းျပန္ထြက္ခဲ့တတ္တယ္။ အေမမရွိတဲ့အခ်ိန္ အေဖနဲ႔အိမ္ထဲမွာ သူအတူရွိမေနခ်င္ခဲ့ဘူး။

တစ္ခါတေလ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ အေဖၿမိဳ႕တက္ခဲ့ရင္ ေက်ာင္းမွာသူ႔ကိုလာၾကည့္တတ္တယ္။ ဧည့္ခန္းေဆာင္မွာ ေန႔ဝက္ေလာက္ထိ သူ႔ကိုထုိင္ေစာင့္တတ္တဲ့ အေဖကို သူေတြ႔ေပမယ့္ ဝမ္းသာအားရႏႈတ္ဆက္တာမ်ဳိး သူ႔မွာ မရွိခဲ့ဘူး။ စာသင္ခန္းထဲကေန ေလးေလးသြဲ႔သဲြ႔ထြက္လာၿပီး "ေအာ္.. အေဖ ေရာက္ေနတာလား" လို႔ပဲ သူေျပာတတ္ခဲ့တယ္။

အေဖကလည္း သူ႔ကုိေတြ႔ေပးမယ့္ ရင္းႏွီးဟန္မျပခဲ့ဘူး။ "ေအး... နင့္အေမက လာၾကည့္ခိုင္းလို႔ လာခဲ့တယ္။ အဆင္ေျပရဲ႕လား"လို႔ ဝတ္ေက်တမ္းေက်ေျပာၿပီး တံခါးေစာင့္အဘိုးအိုနဲ႔ ေျပာလက္စ စကားကို ဆက္ေျပာေနတတ္တယ္။

သမီးနဲ႔အေမ စိတ္ခ်င္းဆက္ဆိုသလို အေမကို သူသတိရလိုက္မိတယ္။ အေဖသူ႔ကိုလာေတြ႔တာက အေမခိုင္းလိုက္လို႔ပဲျဖစ္မယ္။ သူအိမ္ျပန္တိုင္း တံခါးဝမွာ သူျပန္အလာကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတတ္တဲ့ အေမကို သူျမင္ေယာင္မိတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ သူ႔မ်က္ေထာင့္က စုိစြတ္လာတတ္တယ္။

"ေအး.. စာႀကိဳးစား ငါျပန္ေတာ့မယ္"

အေဖရဲ႕စကားက ဒီေလာက္ပဲလြယ္ကူလြန္းခဲ့ပါတယ္။ အေဖ့စိတ္ထဲမွာ ဒီသမီးအတြက္ ေနရာရွိခ့ဲမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ သူထင္တယ္။ ကားေပၚတက္ၿပီး တံခါးေစာင့္အဘိုးအိုကို လက္ျပၿပီး အေဖအားရပါးရ ႏႈတ္ဆက္တယ္။ သူ႔ကိုေတာ့ တစ္ခ်က္ပဲၾကည့္ၿပီး အေဖထြက္သြားခဲ့တယ္။ တစ္ခါတေလ အေဖက အေမထည့္ေပးလိုက္တဲ့ အသံုးစရိတ္ေတြ သူ႔ကိုေပးတတ္တယ္။ အေမကို သူပိုေက်းဇူးတင္မိၿပီး အေဖကိုေတာ့ သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေဆာင္သူလို႔ ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းမွာ သူေရးမွတ္ခဲ့တယ္။

တကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္စာရြက္ အေမကိုသူျပေတာ့ အေမက စိတ္လႈပ္လႈပ္ရွားရွားနဲ႔ စာရြက္ကို ပြတ္သပ္ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။ အေဖ့ကိုအေမျပေတာ့ အေဖမ်က္ႏွာေပၚက ေျပာင္းလဲမႈတခ်ဳိ႕ကို သူသတိထားမိလိုက္တယ္။ အေဖ့အတြက္ ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြားစရာတစ္ခု ရသြားၿပီလို႔ သူထင္လိုက္တယ္။ တုန္ယင္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းနဲ႔ အေဖစကားတစ္ခြန္း ေျပာလိုက္တယ္။

"တကယ္ပဲကြာ!"

အေဖရဲ႕စကားကို သူသေဘာမေပါက္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ရက္ေတြမွာေတာ့ အိမ္နီးခ်င္းေတြနဲ႔ ဂုဏ္ျပဳစားပဲြေလးတစ္ခု လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။

"ခင္ဗ်ားသမီး ထက္တယ္လို႔ က်ဳပ္ေျပာခဲ့တာ မွန္တယ္မဟုတ္လား!" အိမ္နီးခ်င္းရဲ႕ အေျပာစကားၾကားမွာ အေဖရဲ႕ခ်ီးေျမႇာက္သံကို သူၾကားခ်င္ေနခဲ့မိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေဖရယ္သံကိုပဲ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့စြာ သူၾကားခဲ့ရတယ္။

ေက်ာင္းတက္ဖို႔ ကားဂိတ္အထိ သူ႔ကိုအေဖလိုက္ပို႔ခဲ့တယ္။ ကားထြက္ခါနီး အေဖက "ကားထြက္ေတာ့မယ္။ စကားေတြ သိပ္မေျပာေတာ့ဘူး။ ေက်ာင္းေရာက္တာနဲ႔ ဖုန္းခ်က္ခ်င္းဆက္ခဲ့ေနာ္.. နင့္အေမ သတိရေနလိမ့္မယ္" လို႔ပဲေျပာခဲ့တယ္။

ႏႈတ္ခမ္းကို ျပတ္မတတ္သူကိုက္မိတယ္။ သမီးဆိုတာ အေမရဲ႕အသားတစ္တံုးပဲေလ မလြမ္းဘဲေနပါ့မလား?

သူ႔အသက္ (၂၇)ႏွစ္

ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ ၿမိဳ႕က ကုမၸဏီတစ္ခုမွာ သူအလုပ္ဝင္ခဲ့တယ္။ အလုပ္ဝင္ၿပီး ေက်ာင္းတုန္းကခ်စ္သူနဲ႔ သူလက္ထပ္ခဲ့တယ္။ သူလက္ထပ္ေတာ့ အေဖက ရြာအိမ္အထိ သူ႔ကိုလာေတာင္းဖို႔ ေကာင္ေလးကို ေျပာခဲ့တယ္။ ေကာင္ေလးအိမ္က မခ်မ္းသာတဲ့အျပင္ ကားလည္းမရွိတာေၾကာင့္ မိုင္(၂ဝဝ)ေက်ာ္ေဝးတဲ့ ရြာအထိ သူမသြားေစခ်င္ခဲ့ဘူး။ ဒါကို အေဖကိုေျပာျပေတာ့ အေဖကလက္မခံခဲ့ဘူး။ ရိုးရာအတိုင္း မိဘအိမ္အထိ သမီးရွင္ကိုလာေတာင္းဖို႔ပဲ ေျပာခဲ့တယ္။

ခ်စ္သူေကာင္ေလးကို ဒီအေၾကာင္းေျပာျပေတာ့ သူတို႔က ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ "အင္း.. ပိုက္ဆံနည္းနည္း ပိုကုန္သြားတာေလးပဲ ဒါေကာင္းတယ္" လို႔ လက္ခံခဲ့တယ္။

သူ႔ကိုလာေတာင္းတဲ့ေန႔က အေဖအေစာႀကီးႏႈိးေနခဲ့တယ္။ သတိုးသမီးႀကိဳတဲ့ကားေပၚ သူေရာက္ေတာ့ အေဖ့ကို သူမေတြ႔ခဲ့ေတာ့ဘူး။ အေမတစ္ေယာက္ပဲ သူ႔ကိုကားေပၚပို႔ခဲ့တယ္။ ကားေပၚေရာက္လို႔ ေမာင္ေလးကို "အေဖေရာ" လို႔ သူေမးေတာ့ "အေဖလား မ်က္ရည္တစမ္းစမ္းနဲ႔ အိမ္ေနာက္ေဖးထဲ ဝင္သြားလိုက္တာေတြ႔တယ္" လို႔ ေျပာတယ္။ သူ႔ရင္ထဲ စူးခနဲျဖစ္သြားမိတယ္။ သူတို႔ေရွ႕မွာ အေဖမ်က္ရည္က်တာကို သူတို႔တစ္ခါမွ မေတြ႔ခဲ့ဖူးဘူး။

မဂၤလာကားေပၚေရာက္သြားတဲ့ သတိုးသမီးက ကားေအာက္ျပန္မဆင္းရဘူးဆိုတဲ့ အယူထံုးစံေၾကာင့္ အေဖကို သူမေတြ႔ခဲ့ရဘူး။ ၿခံျပင္ဘက္ ေဝးေဝးတစ္ေနရာေရာက္မွ အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ က်ံဳ႕က်ဳံ႕ေလးထိုင္ေနၿပီး မ်က္ႏွာကို လက္ဖဝါးနဲ႔ပြတ္သပ္ေနတဲ့ အေဖရဲ႕ခပ္ပါးပါးအရိပ္ကို သူလွမ္းျမင္လိုက္တယ္။ ကားတေျဖးေျဖးေဝးသြားေတာ့ အေဖ့အရိပ္ကလည္း မႈန္ဝါးဝါးအျဖစ္နဲ႔ က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။

အိမ္ေထာင္က်စရက္ေတြမွာ သူေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ့လို႔ အိမ္ျပန္တဲ့ရက္ေတြ ပိုနည္းသြားခဲ့တယ္။ အိမ္ကိုဖုန္းဆက္ခဲ့ေပမယ့္ အေမကပဲ ဖုန္းလာကိုင္တယ္။ တစ္ခါတေလ ဖုန္းတစ္ဘက္မွာ "သမီးရဲ႕ဖုန္း သမီးနဲ႔ေျပာအုန္းမလား" ဆိုတဲ့ အေဖကို လွမ္းေမးတဲ့အသံ ၾကားတတ္ရတယ္။

အေဖက ဖုန္းေကာက္ကိုင္ၿပီး စကၠန္႔ပိုင္းေလာက္ေတာ့ တိတ္ဆိတ္ေနတတ္တယ္။ ၿပီးမွာ "အလုပ္အကိုင္ အဆင္ေျပရဲ႕လား? ေနထိုင္လို႔ ေကာင္းရဲ႕လား?" လို႔ေမးတတ္တယ္။ အေဖ့အေမးကို "ေကာင္းတယ္"လို႔ တစ္ခြန္းပဲ သူေျဖတတ္ခဲ့တယ္။ အေဖ့အသံေတြ တစ္ေန႔တစ္ျခား အုိစာသြားတာကို သူစိတ္မေကာင္းစြာ သတိထားခဲ့မိတယ္။

"အေဖအိုၿပီ။ ကြၽန္မႀကီးျပင္းခဲ့ၿပီ။ အေဖကို အရင္က ကြၽန္မမုန္းခဲ့ဖူးတယ္။ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ အေဖ့ေခါင္းေပၚက ပိုျဖဴလာတဲ့ဆံပင္ေတြကို ၾကည့္ရင္း ဘယ္ဆံပင္ျဖဴကမ်ား အနားမွာမရွိတဲ့ ဒီသမီးကို လြမ္းဆြတ္ၿပီးျဖဴတာလဲလို႔ ကြၽန္မေတြးခဲ့ဖူးတယ္" လို႔ ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းမွာ သူေရးမွတ္ခဲ့တယ္။

သူ႔အသက္ (၃၂)ႏွစ္

ေမာင္ေလးလည္း တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့ အိမ္ကလယ္ေတြလည္း ေလွ်ာ့နည္းကုန္တယ္။ ေဆာင္းဦးမွာ အေဖက သူနဲ႔ေျမးကိုလာၾကည့္မယ္လို႔ ဖုန္းဆက္တယ္။ လင္ေယာက္်ားခရီးထြက္ေနတာေၾကာင့္ အိမ္မွာသူတစ္ေယာက္တည္း ရွိေနခဲ့တယ္။ မနက္ေရာက္မယ္ဆိုတဲ့ အေဖက ေန႔လယ္ေရာက္တဲ့အထိ ေပၚမလာခဲ့ေသးဘူး။ ကေလးကို ေဘးအိမ္မွာအပ္ခဲ့ၿပီး အေဖ့ကုိ ကားဂိတ္မွာသူသြားရွာခဲ့တယ္။ ကားဂိတ္ေရာက္တာနဲ႔ လူေတြဝိုင္းအုံ႔ေနတဲ့ တစ္ေနရာကို သူေတြ႔မိတယ္။

"ေတာကတက္လာတဲ့ အဘိုးအုိတစ္ေယာက္ ကားပြတ္မိလို႔တဲ့" လူေတြရဲ႕စကားေၾကာင္း လူအုပ္ၾကားထဲ သူအတင္းတိုးဝင္ၾကည့္မိတယ္။ ကားသမားနဲ႔ ေလွ်ာ္ေၾကးကိစၥျငင္းခုန္ေနတဲ့ အဘိုးအိုကိုေတြ႔ေတာ့ သူေအာ္ငိုၿပီး ေျပးဝင္သြားမိတယ္။ ငိုေနတဲ့သူ႔ကို ေၾကာင္ၾကည့္ေနတဲ့ အဘိုးအိုကိုေတြ႔ေတာ့ သူရယ္မိျပန္တယ္။

"ဒီမိန္းမ ဘာျဖစ္တာလဲ?" လူေတြရဲ႕အေမးကို သူရွက္ရယ္ရယ္ရင္း လူအုပ္ၾကားထဲက ျပန္တိုးထြက္လာေတာ့ တစ္ေနရာမွာရပ္ေနတဲ့ အေဖကို သူလွမ္းျမင္လိုက္တယ္။

"အေဖ.. အေဖ ဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္" ပါးေပၚက မ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္ရင္း သူေမးခဲ့တယ္။

သူမ်က္ရည္က်တာကိုေတြ႔ေတာ့ အေဖက အားနာဟန္နဲ႔ လက္ထဲကလက္ေဆာင္ေတြကို ကိုင္ေျမႇာက္ၿပီး....

"တစ္မနက္လံုး ေစ်းထဲပတ္ေနတာ.. ဘာလက္ေဆာင္ဝယ္ရမလဲ မသိဘူး။ ဒါကို ငါ့ေျမးေလး ႀကိဳက္မယ္ထင္တယ္" လို႔ေမးတယ္။ အေဖ့လက္ထဲက အထုပ္ႀကီးငယ္ေတြကိုၾကည့္ၿပီး သူရယ္မိတယ္။

"အေဖ.. လက္ေဆာင္ေတြ ဝယ္စရာမလိုဘူးေလ" သူ႔ရင္ထဲ နာက်င္ေနမိတယ္။ သူ႔ေရွ႕က ရွက္ရယ္ရယ္ေနတဲ့ အေဖကို သူအားရပါးရဖက္ၿပီး ငိုခ်င္ခဲ့မိတယ္။

လမ္းမဘက္ေရာက္ေတာ့ ေနေရာင္ထိုးေနတဲ့ အေဖ့ေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္ၿပီး ဘယ္အခ်ိန္ကစၿပီး အေဖ့ရဲ႕ခါးေတြကုန္းခဲ့မွန္း သူမသိခဲ့ဘူး။ လမ္းေပၚကကားေတြ သတိထားစြာ အေဖေရွာင္ေနခဲ့ေပမယ့္ မ်က္စိက သူ႔ဆီေရာက္ေနခဲ့တယ္။ ပါးစပ္ကလည္း "သတိထား... ၾကည့္စမ္း ၾကည့္စမ္း .. လမ္းေလွ်ာက္တာေတာင္ ကားေတြကို သတိမထားဘူး" လို႔ သူ႔ကို သတိေပးေနခဲ့တယ္။

"အေဖ... ေတာကလူေတြ ေခြးမေၾကာက္သလို ၿမိဳ႕ကလူေတြက ကားမေၾကာက္ဘူး" လို႔ သူေျပာေတာ့ မ်က္ေထာင့္စြန္းေတြ ေကြးညႊတ္တဲ့အထိ အေဖရယ္တယ္။ အေဖ့မ်က္ေထာင့္မွာ ႀကိဳးစသ႑ာန္ အရစ္အေၾကာင္းေတြက စြန္းထင္းလို႔....

ေျမးကိုေတြ႔ေတာ့ အေဖက ကေလးနဲ႔တူသြားျပန္တယ္။ ေျမးကို ရင္ခြင္ထက္မွာ ေထြးေပြ႔ၿပီး "ငါ့ေျမးေလး.. ငါ့ေျမးေလးကို အဘိုးအခ်စ္ဆံုးပဲ" လို႔ဆိုတယ္။ အေဖ့မ်က္လံုးအိမ္ထဲက ေမတၱာရည္ေတြဟာ အျပင္ကို စီးက်လုလုျဖစ္ေနခဲ့တယ္။

ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ သူတစ္ခ်က္ေငးေၾကာင္သြားမိတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းက သူ႔ကိုလည္း ရင္ခြင္ထဲဆဲြသြင္းၿပီး အေဖေပြ႔ဖက္တာကို ျမင္ေယာင္မိတယ္။ မုတ္ဆိတ္ေမြးေတြနဲ႔ သူ႔မ်က္ႏွာကို အေဖပြတ္သပ္က်ီစယ္ခဲ့တာကို သူသတိရမိေတာ့ ရင္ထဲနာက်င္လာျပန္တယ္။ အိပ္မက္မေကာင္းရင္ သူ႔ဆီဖုန္းျမန္ျမန္ဆက္ဖို႔ အေမကို အေဖေျပာတတ္တယ္ဆိုတဲ့ အေမ့စကားကိုလည္း သူၾကားေယာင္လာမိတယ္။

"သမီးအေဖက သမီးကိုသတိရတိုင္း အေမကိုပဲ လဲြခ်တတ္တယ္" ဆိုတဲ့ အေမစကားကို ၾကားေယာင္ရင္း မ်က္ရည္ေတြ ပါးျပင္ေပၚ စီးက်မလာခင္ အေဖ့အတြက္ ထမင္းျပင္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ဆင္ေျခနဲ႔ မီးဖိုဘက္ သူလွည့္ထြက္လာခဲ့ၿပီး အားရပါးရ ငိုခ်ခဲ့မိတယ္။

"အခ်စ္နဲ႔အခ်စ္ၾကား အကြာအေဝးကို အၿမဲမျမင္ႏိုင္ခ့ဲဘူး။ ရုတ္တရက္ျမင္ႏိုင္ခဲ့ရင္လည္း အဲဒီအကြာအေဝးက ဖခင္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာပဲျဖစ္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ထုတ္ေဖာ္မေျပာတတ္တဲ့ ဂရုစိုက္မႈပဲျဖစ္မယ္" လို႔ အဲဒီည ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းမွာ သူခ်ေရးျဖစ္ခဲ့တယ္။


မူရင္းေရးသားသူ---- Mo Chen Yuan (墨尘缘) -- 从爱到爱的距离

ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။

ေကာင္ေလးငယ္တစ္ေယာက္ ေဒၚလာတစ္ေဒၚလာကိုင္ၿပီး တစ္ဆိုင္ဝင္ တစ္ဆိုင္ထြက္နဲ႔ သူလိုခ်င္တဲ့အရာကို လိုက္ေမးေနခဲ့တယ္။

"ဒီဆိုင္မွာ ဘုရားသခင္ေရာင္းပါသလား?"

အဲဒီလို သူေမးလိုက္တိုင္း ဆိုင္ရွင္ေတြက သူ႔ကိုေနာက္ေျပာင္သူ၊ က်ပ္မျပည့္သူထင္ၿပီး ဆိုင္ျပင္ဖက္ကို ေမာင္းထုတ္လိုက္ၾကတယ္။ ေနဝင္မုိးခ်ဳပ္ခါနီးအခ်ိန္မွာ (၂၉)ဆိုင္ေျမာက္ ဆိုင္ပိုင္ရွင္က သူ႔ကိုေႏြးေႏြးေထြးေထြး ႀကိဳဆိုခဲ့တယ္။

ဆိုင္ပိုင္ရွင္က ဆံပင္ေတြျဖဴေဖြးေနတဲ့ အသက္(၆ဝ)ေက်ာ္ အဘိုးအိုတစ္ဦးျဖစ္တယ္။ ကေလးငယ္ရဲ႕အေမးကို ၾကားေတာ့ အဘိုးအိုက ၿပံဳးၿပံဳးရယ္ရယ္နဲ႔ ျပန္ေမးခဲ့တယ္။

"ကေလး.. ဘုရားသခင္ကို ဝယ္ၿပီး ဘာလုပ္မလဲ? အဘိုးကို ေျပာျပႏိုင္မလား?"

အဘိုးအိုရဲ႕ ၾကင္နာတဲ့စကားကိုၾကားေတာ့ ကေလးငယ္က မ်က္ရည္အဝဲသားနဲ႔ သူ႔နာမည္ဟာ ဘြန္နီျဖစ္ေၾကာင္း၊ ငယ္စဥ္က မိဘေတြေသဆံုးခဲ့လို႔ ဦးေလးျဖစ္သူနဲ႔ေနေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။ ဦးေလးက လက္သမားတစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေရွ႕ရက္က ဦးေလးဟာ အျမင့္ေပၚကျပဳတ္က်ၿပီး ေဆးရံုေရာက္ေနရေၾကာင္း၊ အခုခ်ိန္ထိ ေမ့ေမ်ာေနေသးေၾကာင္း၊ ဆရာဝန္က "ဘုရားသခင္"သာလွ်င္ ဦးေလးကို ကယ္တင္ႏိုင္မယ့္အေၾကာင္း ေျပာတယ္။ ဘြန္နီက ဘုရားသခင္ဆိုတာ အရမ္းထူးဆန္းတဲ့အရာျဖစ္လိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဦးေလးအသက္ရွင္ဖို႔ ဘုရားသခင္ကို သူလိုက္ဝယ္ေနေၾကာင္း အဘိုးအိုကိုေျပာျပခဲ့တယ္။

အဘိုးအိုက ကရုဏာသက္စြာနဲ႔ "ကေလးမွာ ပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္ရွိလဲ?" လို႔ ဘြန္နီကိုေမးတယ္။

"တစ္ေဒၚလာရွိပါတယ္"

"ကေလး... ဘုရားသခင္ရဲ႕ တန္ဖိုးကလည္း တစ္ေဒၚလာပဲကြ!"

အဘိုးအိုဟာ ေျပာေျပာဆိုဆို စင္ေပၚမွာရွိတဲ့ "Kiss of God"တံဆိပ္ အခ်ဳိရည္ပုလင္းယူၿပီး ဘြန္နီကို လွမ္းေပးလိုက္တယ္။

"ယူသြား.. ကေလး.. မင္းဦးေလး ဒီ "ဘုရားသခင္"ကို ေသာက္ၿပီးရင္ ေနေကာင္းသြားလိမ့္မယ္"

ဘြန္နီက ဝမ္းသာအားရ အခ်ဳိရည္ပုလင္းကို ရင္ခြင္ထက္မွာေပြ႔ၿပီး ေဆးရံုကိုအေျပးသြားခဲ့တယ္။ လူနာခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ "ဦးဦး.. ဦးဦး.... ဘုရားသခင္ကို သားဝယ္ခဲ့ၿပီ... ဦးမၾကာခင္ ေနေကာင္းသြားလိမ့္မယ္" လို႔ေျပာတယ္။ ေနာက္တစ္ရက္မွာ အထူးကုအဖဲြ႔တစ္ဖဲြ႔ ေဆးရံုကိုေရာက္လာခဲ့ၿပီး ဘြန္နီ႔ဦးေလးကို ေဆးကုေပးခဲ့တယ္။

အဲဒီအဖဲြ႔က အေကာင္းဆံုးကုသမႈ၊ ေခတ္အမီဆံုးကိရိယာေတြနဲ႔ ဘြန္နီဦးေလး ေနေကာင္းေပ်ာက္တဲ့အထိ ကုသေပးခဲ့တယ္။ ေဆးရံုကမဆင္းခင္ ႀကီးျမင့္တဲ့ကုန္က်စရိတ္ကိုျမင္ေတာ့ ဘြန္နီဦးေလး ျပန္ေမ့ေမ်ာ့သြား မတတ္ပါဘဲ။ ဒါေပမယ့္ ေဆးရံုတာဝန္ခံက ကုန္က်စရိတ္ေတြကို အဘိုးအိုတစ္ဦး ရွင္းေပးခဲ့ေၾကာင္း၊ အဲဒီအဘိုးအိုဟာ သူေဌးသူၾကြယ္တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံျခားကုမၸဏီတစ္ခုရဲ႕ ဥကၠဌရာထူးကေန အၿငိမ္းစားယူထားေၾကာင္း၊ သူ႔အားလပ္ရက္ကို ကုန္စံုဆိုင္ေလးဖြင့္ၿပီး ကုန္ဆံုးခဲ့ေၾကာင္း၊ အထူးကုအဖဲြ႔ကိုလည္း သူပဲငွားရမ္းခဲ့ေၾကာင္းေျပာျပတယ္။

အဘိုးအိုကို ဘြန္နီတို႔ အရမ္းေက်းဇူးတင္မိခဲ့ၿပီး အဘိုးအိုကို သြားေရာက္ရွာေဖြခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဘိုးအိုက ဆိုင္ကိုေရာင္းၿပီး ခရီးထြက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ရက္သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ အဘိုးအိုရဲ႕စာတစ္ေစာင္ကို သူတို႔လက္ခံရရွိခဲ့တယ္။ စာထဲမွာက...

"အေမာင္လူငယ္... ခင္ဗ်ားမွာ ဘြန္နီလိုတူတစ္ေယာက္ရွိတဲ့အတြက္ အရမ္းကံေကာင္းပါတယ္။ ခင္ဗ်ားအသက္ကိုကယ္ဖို႔ ေငြတစ္ေဒၚလာနဲ႔ ေနရာအႏွံ႔ ဘုရားသခင္ကို သူလိုက္ဝယ္ခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါ.. ခင္ဗ်ားအသက္ကို သူကယ္လိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားေသခ်ာမွတ္ထားရမွာက တကယ့္ဘုရားသခင္ဆိုတာ လူေတြရဲ႕ေမတၱာစိတ္ပဲျဖစ္တယ္" လို႔ ေရးထားပါတယ္။

မူရင္း-- google search or 請問您這兒有上帝賣嗎 (ဘုရားသခင္ေရာင္းပါသလား?)

ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။

ရန္ပဲြေလး သေဘာက်လို ့ ပို ့လိုက္တာ

ဇာတ္လမ္းအစ...
အင္တာနက္ကေဖးဆိုင္တစ္ခုအတြင္း ဆိုင္အ၀င္ ေကာင္တာတြင္
ဆိုင္ထုိင္ေနေသာေကာင္မေလးႏွင့္ ကူညီေပးသူေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိေန၏
ဆိုင္အတြင္း အသည္းအသန္chatting လုပ္ေနၾကသူ
ေကာင္ေလးေကာင္မေလးမ်ား မ်က္စိအစာေကြ်းေနေသာဦးေလးၾကီးမ်ား တစ္ဖက္အခန္းတြင္
ဖရုသ၀ါစာ စကားလံုးမ်ားေဖာေဖာသီသီသံုးၿပီး Game ေဆာ့ေနၾကေသာ
အရြယ္မ်ိဳးစံုေယာက်္ားေလးမ်ားလညး္ရွိေနၾကသည္

ထိုအခ်ိန္တြင္ ဆိုင္အတြင္းသို႔
ပုိက္ဆံအိတ္ခပ္ၾကီးၾကီးလြယ္ထားၿပီးမ်က္ႏွာတြင္ မိတ္ကပ္မ်ားကုိ
စိတၱဇပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္စိတ္ၾကိဳက္ခ်ယ္ထားသကဲ့သို႔ ၿပင္ဆင္ထားေသာ
အမ်ိဳးသမီးၾကီးတစ္ဦး၀င္လာေလသည္
“ သမီးေရ အန္တီ့သမီးနဲ႔ video chat ေၿပာခ်င္လို႔ပါကြယ္ လုပ္ေပးပါအုန္း ’’
“ဟုတ္ကဲ့ပါ သမီးေဘးက ဒီကြန္ၿပဴတာမွာထုိင္လိုက္ေနာ္’’

“ လိုင္းေတြကေရာေကာင္းရဲ႕လားကြယ္
ဟုိေန႔ကေတာ့အန္တီေၿပာတာအသံကသိပ္မၾကားရလို႔ကြယ့္ အန္တီ့သမီးေလးက
စင္ကာပူမွာေလ သူက အန္တီနဲ႔ေန႔တိုင္းနီးပါးစကားေၿပာခ်င္တာတဲ့
အိမ္ကိုလည္းဖုန္းဆက္ပါတယ္ကြယ္ခဏခဏပဲ အန္တီက
သူ႔မ်က္ႏွာေလးပါၿမင္ခ်င္လို႔ဒီကုိလာရတာပါ
တကယ္ဆိုအန္တီကေလဒီလိုလူေတြၾကားထဲစကားသိပ္ေၿပာတတ္တာမဟုတ္ဘူး သိတယ္မွတ္လား
ဒီအခ်ိန္ကအရမ္းပူတာေလ အန္တီက Aircon
အခန္းထဲမွာေနရမွေနလို႔ေကာင္းတာသမီးရဲ႕ ”

“ ဟုတ္ကဲ့ ကြ်န္မတို႔ဆိုင္ကအၿမန္ႏွဳန္းက အရမ္းေကာင္းပါတယ္အန္တီ
လွစ္လွစ္ကိုေၿပးေနတာပဲၿပီးေတာ့ ဒီဆိုင္မွာက မီးစက္ကုိ ၂၄
နာရီေမာင္းထားတာပါ ဒီေတာ့ Aircon ကလည္းအၿမဲေအးပါတယ္ရွင့္ ေၾသာ္..
ရၿပီအန္တီ အန္တီ့သမီးကုိေၿပာလို႔ရပါၿပီေနာ္ ဟယ္လို ဟယ္လို
ၾကားရလားခဏေလးေနာ္ ေရာ့အန္တီ ..ေၿပာလုိ႔ရပါၿပီ ”

“ေအး သမီးေရ ေမေမပါ ၾကားရလားသမီးေလးသမီးေလးေနေကာင္းရဲ႕လား
ဒီေန႔သမီးေလးနားရက္ဆုိလို႔
ေမေမလာခဲ့တာေလသမီးရဲ႕သမီးေဖေဖကေတာ့မလိုက္လာဘူးေလ
သူကဒီလိုလာေၿပာရတာကုိရွက္လို႔တဲ့ကြယ္ တကယ္ေတာ့ဘာရွက္စရာလဲ သမီးရယ္
ကုိယ့္သမီးက ႏိုင္ငံၿခားေရာက္ေနလို႔ ဒီလိုလာေၿပာခြင့္ရတာေလ
သူမ်ားေတြမ်ားဒီလိုအခြင့္ရလို႔လား လမ္းထဲကမိန္းမေတြကေလ
ေမေမ့ကုိမနာလိုေတာင္ၿဖစ္ေနၾကတာသမီးရဲ႕သိလား
သူတို႔မနာလိုပိုၿဖစ္ေအာင္အခုဆုိ ပုိလို႔ေတာင္လုပ္ၿပေသးတယ္ ေမေမကေလ
ရပ္ကြက္ထဲမွာ ႏိုင္ငံၿခားသြားေနတဲ့သားသမီးရွိတဲ့
မိဘေတြနဲ႔ပဲအေပါင္းအသင္းလုပ္ေတာ့တာ
ဒါမွ သူေၿပာတာကုိယ္သိကိုယ္ေၿပာတာသူနားလည္ၿဖစ္မွာေပါ့သမီးရဲ႕ ေနာ္..”

ထိုအခ်ိန္တြင္ဆိုင္အတြင္းသို႔ ခပ္ရုိးရုိးပံုစံ
အမ်ိဳးသားၾကီးတစ္ဦး၀င္လာသည္ေကာင္တာမွေကာင္မေလးကုိ “သမီး
ဦးေလးသားကုိတစ္ခ်က္ေလာက္ေခၚေပးစမ္းပါကြယ္ ” “ဦးေလးသားကဘယ္သူလဲရွင္”
“ညိဳေမာင္တဲ့ကြယ့္ ” “ေၾသာ္ ဟုတ္ ဒီဆိုင္ထဲမွာရွိေနတာလား ခဏေလးေနာ္” “
ဟာ.. မဟုတ္ဘူးေလ သမီးရဲ႕ ဦးေလးသားက မေလးရွားမွာေလ
သူနဲ႔စကားေၿပာခ်င္လို႔သမီးကုိဖုန္းေခၚခိုင္းတာ
အရင္ေတာ့ဦးေလးသားအၾကီးကဒီကေနလာေၿပာတယ္ဆုိပဲကြယ့္ဦးေလးကခုမွလာဖူးတာ
ငါ့တူမပဲေခၚေပးပါအုန္း ”

(အမ်ိဳးသမီးၾကီး……… )
သမီးအလုပ္ေရာအဆင္ေၿပရဲ႕လားသမီးေရ အမ္..ဘာၿဖစ္တယ္ ဘာေလွ်ာက္တာမရဘူး ပီအာ
(PR) ဟုတ္လား ေလွ်ာက္မေနပါနဲ႔သမီးရယ္ ၀ယ္လိုက္ပါလား အဲဒါကို
..ေၾသာ္မရဘူးလား၀ယ္လို႔ ေအးေလဒါဆိုလည္းဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲကြယ္
ေမေမကပိုက္ဆံေပးရင္၀ယ္လို႔ရမယ္ထင္ေနတာသမီးရဲ႕
ဒါဆိုသမီးေလးကဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ ဒီလကုန္မွာ
သမီးေနရမယ့္ရက္ၿပည္႔သြားၿပီဟုတ္လား အဲလိုဆုိေတာ့ သမီးကၿပန္လာရမွာလား
ၿပန္ေတာ့မလာနဲ႔သမီးရယ္ ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြကအတင္းေၿပာၾကမွာ

( ဆိုင္မွ ေကာင္မေလးႏွင့္ အမ်ိဳးသားၾကီး……)
ဟယ္လို ဟယ္လို မေလးရွားကလားရွင္ ခဏေလးေနာ္ ၿမန္မာၿပည္ကဆက္တာပါ
ဦးေလးရၿပီေနာ္ ေၿပာလို႔ရပါၿပီ ဟယ္လို ဟယ္လို သားလားကြ ငါပါ မင္းအေဖေလ
ေအး ….ခြီးတဲ့မွပဲကြာ မင္းကလည္း ငါတုိ႔ကုိအဆက္အသြယ္ေတာင္မလုပ္တာၾကာၿပီ
မင္းအဆင္ေၿပရဲ႕လားကြ ဘာၿဖစ္တယ္ အိုၿဖစ္သြားလို႔ဟုတ္လား မင္းက
မိန္းမဘယ္တုန္းကယူလိုက္လို႔ အိုသြားတာတုန္းကြ မင္းကြာ
မိဘကုိေတာင္မတိုင္ပင္ပဲ ဘိုမေတြကုိယူလိုက္တာလားကြာ
ဒါေတာ့ငါသိပ္စိတ္ဆိုးတယ္

ေၾသာ္ ေနဖို႔ရက္လြန္သြားတာဟုတ္လား ဒါဆိုလည္းၿပန္လာေလကြာ
မင္းကအဘတို႔ကိုခ်မ္းခ်မ္းသာသာထားခ်င္တယ္
ပုိက္ဆံမ်ားမ်ားရွာခ်င္တယ္ဆိုလို႔သာငါတုိ႔ကလႊတ္ေပးရတာ
ရြာမွာလယ္လုပ္စားလည္း ထမင္းမငတ္ပါဘူးကြာ ရြာသာၿပန္ၿပီးေအးေဆးေနပါလားကြာ
မင္းသြားတုန္းက အဘတို႔ေရာင္းလိုက္ရတဲ့
လယ္ေတြနဲ႔ႏြားမၾကီးလည္းအခုၿပန္၀ယ္ၿပီးပါၿပီကြ
ငါတုိ႔ဒီမွာအားလံုးအဆင္ေၿပတယ္
မင္းပို႔တဲ့ပုိက္ဆံေတြအဘတို႔ မၿဖဳန္းပစ္ပါဘူးကြာ

(အမ်ိဳးသမီးၾကီး……….)
ဟုိဟာေလသမီးအရင္ေနတဲ့ အက္စ္ပတ္ ( S pass ) ဆိုလား ဘာလား
အဲဒါကုိပဲၿပန္လုပ္ပါလားသမီးရဲ႕လုပ္ထားလား ေအး ေအးေကာင္းတယ္သမီး
ၿပန္လာဖုိ႔ေတာ့မစဥ္းစားပါနဲ႔သမီးရယ္ ေနာ္ မရခင္ ရက္ၿပည္႔သြားရင္
အဲဒီမွာေနလို႔မရေတာ့ဘူး ဟုတ္လား ဒါဆိုဘယ္လုိလုပ္ရမွာလဲကြယ့္
Stay ေရွာင္ရမယ္ ေအးေလဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲကြယ္ ဒါနဲ႔
သမီးကဘယ္ကု္ိသြားမွာလဲ ဘယ္လိုဘယ္လို ေအာ္ဇီ ဟုတ္လား ဘာတုန္းသမီးရဲ႕
ေအာ္ဇီဆိုတာဘာတုန္းေမေမမွမသိတာ ေၾသာ္ Australia ကုိလား
အင္းသမီးကသြားမွၿဖစ္မယ္ဆုိေတာ့လည္း ဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲသြားေပါ့ကြယ္

ၿပန္လာလို႔ေတာ့လံုး၀မၿဖစ္ဘူးေနာ္သမီး ေမေမတုိ႔ဂုဏ္ငယ္သြားမယ္သမီးရဲ႕
ပုိက္ဆံရတာမရတာကအေရးမၾကီးပါဘူးကြယ္သမီးလိုရင္ ညညး္ေဖေဖမသိေအာင္
ေမေမပုိ႔ေပးမွာသိလား ၿပန္သာမလာနဲ႔ ေနာ္

(အမ်ိဳးသားၾကီး………….)
မင္းတို႔က မိုးမလင္းခင္ကတည္းကအလုပ္သြား
မိုးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္မွၿပန္လာရတာဆိုကြ ရြာေၿမာက္ပိုင္းက
ဖုိးေထာင္ကသူ႔အိမ္ကုိ စာေရးတာအဲလိုမ်ိဳးပါတယ္တဲ့ကြ
ပင္ပန္းတာလည္းလြန္ပါေရာဆို ညၿပန္ေရာက္တာနဲ႔ တခ်ိဳးတည္းအိပ္တာ
အခ်င္းခ်င္းေတာင္စကားမေၿပာႏိုင္ဘူးဆို
မင္းတုိ႔ဟာကလည္းကြာ ရြာမွာလယ္လုပ္တာထက္ပိုဆိုးေနပါလားကြာ
ဟုိပြဲစားေၿပာသြားတုန္းကေတာ့ အဘတို႔တေတြ ေအးေအးေနေတာ့ဆိုကြ

အဘသားကဟုိေရာက္ရင္ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္စရာမလုိဘူး Aircon
ခန္းထဲမွာေအးေအးေနရၿပီး ပိုက္ဆံရမွာဆို ဒါဆုိဒီေကာင္ကငါတို႔ကိုလိမ္တာေပါ့
ေနပေစအုန္း တစ္ခါေလာက္ေတာ့မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္
ရြာကကာလသားေတြေခၚလာၿပီးၿပသနာ သြားရွာပစ္ရမယ္ကြာ ဘာမလုပ္ပါနဲ႔လဲကြ
ဒီလိုေကာင္မ်ိဳးေတြကို ဒီေလာက္ေတာ့ေၿပာသင့္တာေပါ့ကြာ မင္းကလည္း
ေ….ာက္ေရးမပါတာ ဘာဂရုစိုက္ရမလဲကြ မင္းအဘငါ့အေၾကာင္းလဲသိတယ္မလား

(အမ်ိဳးသမီးၾကီး ႏွင့္ အမ်ိဳးသားၾကီးအေၿခအတင္ေၿပာခန္း.. )
အို … အသံၾကီးကလည္းအက်ယ္ၾကီးနဲ႔အလိုက္မသိလိုက္တာဒီလူၾကီးႏွယ္
ဒီဘက္မွာသူမ်ားေတြ စကားေၿပာေနတယ္ရွင့္
ရုိင္းရုိင္းစုိင္းစုိင္းေတြကလညး္ပါေသး
အဆင့္ ကုိမရွိဘူးတကယ့္ တစ္လံုးခ်ိဳင့္ပဲ

အလိုဗ်ာ ခင္ဗ်ားဘာသာစကားေၿပာတာ
က်ဳပ္ကလာ၀င္လုေၿပာေနလို႔လားအသံက်ယ္တာဘာၿဖစ္တုန္း တိုးတုိးေၿပာရေအာင္
လူမၾကား၀ံ့တာေၿပာေနတာမွမဟုတ္တာ
က်ဳပ္လည္း ဒီမွာႏိုင္ငံၿခားကက်ဳပ္သားနဲ႔ေၿပာေနတာပါဗ်

အမယ္ေလး မေလးရွားသြား အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ေနရတဲ့
သားအေၾကာင္းမ်ားစကားလုပ္ေၿပာေနေသးတယ္
ကြ်န္မသမီးကပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္စရာမလိုတဲ့ ဘြဲ႔ရရွင့္
အခုလည္းစလံုးမွာသိရဲ႕လား
ရွင့္သားလို O ၿဖစ္ေနတဲ့ မေလးကလူေတြကုိအခု အံုလိုက္က်င္းလုိက္
ဒီၿပန္ပို႔ခံေနရတာအားလံုးအသိပဲ
လူကုိမ်ားဘယ္ေခတ္မွာေနေနတယ္ထင္လဲ အခုက Internet ေခတ္ရွင့္ သိရဲ႕လား
ဘာမွကုိဖံုးကြယ္ထားလို႔မရဘူး အားလံုးက Internet ေပၚတက္လိုက္ရင္
အကုန္ေပၚတယ္

ခင္ဗ်ားသမီးက စလံုးမွာဟုတ္လား ဘာတုန္းဗ် စလံုးဆိုတာ ဘြဲ႔ရဆိုေတာ့..သိၿပီ
စစ္ကုိင္းေခ်ာင္မွာသီလရွင္၀တ္ေနတာလား ဘာဘြဲ႔ရတာတုန္းဗ် မသုဓမၼစာရီဘြဲ႔လား
ဘယ္ႏွစ္၀ါရွိၿပီတုန္း ေအးဗ်ာ က်ဳပ္သားလို လူေတြကိုၿပန္ပို႔တယ္ဆုိေတာ့လည္း
ေကာင္းတာပါပဲ က်ဳပ္တို႔ကလည္း က်ဳပ္သားကုိၿပန္ေတြ႔ခ်င္လွပါၿပီ
အင္တာနက္တက္တာေတြဘာေတြေတာ့မသိဘူးဗ် အိမ္သာတက္ရင္လည္းအားလံုးေပၚတာပါပဲဗ်
ခင္ဗ်ားႏွယ္ဗ်ာ မသိဘူးလား

ရွင္ေနာ္ရွင္ ခက္ပါတယ္ေလ ဘာမွနားမလည္တဲ့သူကုိေၿပာရတာ
ႏြားကုိုေခ်ာကလက္ေကြ်းသလိုပဲၿဖစ္မွာ ကြ်န္မသမီးအခုစင္ကာပူမွာ
အက္စ္ပတ္နဲ႔အလုပ္လုပ္ေနတာရွင့္ သိၿပီလား ရွင့္သားလို
အို ၿဖစ္ေနလို႔ပုန္းေနရတဲ့ဘ၀မဟုတ္ဘူး

ခင္ဗ်ားဗ်ာ သမီးမိန္းကေလးကုိမ်ား
ႏိုင္ငံၿခားလႊတ္ထားတယ္ၿပီးေတာ့လည္းလုပ္ခိုင္းတာအက္စ္ပတ္နဲ႕အလုပ္လုပ္ခုိင္းတာတဲ့
ဒါၾကြားစရာလားဗ်ာ ေတာ္ေတာ္ နားရွက္စရာေတြ
က်ဳပ္သားကေယာက်္ားေလးဗ် ေဒါင္က်က်ၿပားက်က်
ခင္ဗ်ားသမီးကၿမန္မာမိန္းကေလးေနာ္ မလုပ္ခိုင္းသင့္ဘူး ဒီလိုမ်ိဳး

ရွင္ဘာေတြေၿပာေနတာလဲ ကြ်န္မသမီးက စာရင္းကုိင္လုပ္တာရွင့္ အေကာင့္တန္႔
(accountant) လုပ္တာ Spass ဆုိတာလည္း ရွင့္သားလို
ပုန္းရွိဳးကြယ္ရွိဳးေနစရာမလိုေအာင္
အစုိးရကအသိအမွတ္ၿပဳေပးထားလို႔ေနခြင့္ရတဲ့ခြင့္ၿပဳမိန္႔ကိုေၿပာတာ ခက္ပါတယ္
ေတာ္ၿပီေတာ္ၿပီ ရွင္နဲ႔ေၿပာရတာ အခ်ိန္ကုန္တယ္

သမီးေရ ေအး.. ေဆာရီးပါသမီးရယ္ ဒီမွာေလ ေဘးမွာ
ဘာမသိညာမသိေတာသားတစ္ေယာက္ကို သမီးအလုပ္အေၾကာင္းရွင္းၿပေနရလို႔ပါ
ေအးပါသမီးရယ္ ေမေမသမီးေၿပာထားတာမေမ့ပါဘူး Work permit
နဲ႔သြားတဲ့လူရဲ႕မိဘေတြဆုိအေရာမ၀င္ပါဘူး Spass ဆိုတန္းတူေပါ့ PR ဆို
ေသေသခ်ာခ်ာဂရုစုိက္ေပါင္းမယ္ေနာ္

(အမ်ိဳးသားၾကီး…)
ေအး.. ေဟ့ေကာင္ မင္းက်န္းမာေရးလည္းဂရုစုိက္ပါကြာ မင္းကိုေၿပာရအုန္းမယ္
ရြာေတာင္ပိုင္းက
ေက်ာ္ဒြန္းတို႔တေတြကမင္းပုိ႔လိုက္တဲ့ပံုေတြၾကည္႔ၿပီးမင္းကုိ
ၿမိဳ႔သားၾကီးနဲ႔ေတာင္တူေနၿပီလို႔ေၿပာေနၾကတာကြ
ရြာကလူေတြအားလံုးကမင္းကုိသတိရေနၾကတာပါကြာ

(အမ်ိဳးသမီးၾကီး…. )
သမီးေရ ခ်စ္သူေတြဘာေတြေရာထားေနၿပီလား
ဒီအရြယ္ေရာက္မွေတာ့မထားနဲ႔မေၿပာလုိပါဘူးသမီးရယ္ ေသခ်ာေတာ့ေရြးေနာ္သမီး
သမီးေၿပာၿပထားလို႔ေမေမေတာင္မွတ္မိေနပါတယ္ ဘာတဲ့ စလံုးကေကာင္မေလးေတြက
ေကာင္ေလးေတြကို C သံုးလံုးနဲ႔ေရြးတယ္ Condo,, Car,,, Creditcard,,,
ဆိုတာေလ သမီးလည္းအဲလိုေရြးေနာ္
PR ဆိုအသားမည္းလညး္ရတယ္ သြားက်ဲလည္းလွတယ္ ဟုတ္လား ဟားဟား ေအးပါသမီးရယ္
ညည္းသိရင္ၿပီးတာပါပဲ

သမီးေမေမ့ဆီပို႔လိုက္တဲ့ဓါးၾကီးပါတိတ္ေရာင္စံုကုိ၀တ္ သမီးပို႔တဲ့
အိတ္ေလးကုိင္ၿပီးေမေမအၿပင္ထြက္တုန္းကေလ အမေလးသမီးရယ္
ရပ္ကြက္ထဲကမိန္းမေတြေလ ၀တ္ထားတဲ့ထမီေလးလွလိုက္တာ
အိတ္ေလးကဘယ္ေလာက္ေပးရလဲဟင္ဆုိၿပီးအတင္းလိုက္ေမးၾကတာ
ေမေမကလည္းမၾကြားခ်င္ပါဘူးသမီးရယ္ ဒါေတြကသမီးေလး စလံုးက၀ယ္ေပးထားတာ
ဒီမွာေတာင္ရွိခ်င္မွရွိအုန္းမွာလို႔အားနာနာနဲ႔ပဲေၿပာၿပလိုက္ရတယ္

(အမ်ိဳးသားၾကီး…..)
ငါ့သား မင္းအဲဒီက မိန္းမေတြေတာ့ယူမလာနဲ႔ကြာသိလား အဘတို႔ကငါ့သားကုိ
ရြာကလံုမေတြနဲ႔ပဲယူေစခ်င္တယ္ကြာ အေၾကာင္းသိခ်င္းဆုိေတာ့ေကာင္းတာေပါ့ကြာ
မင္းရည္းစား ေရႊမိလည္း ေနာက္လဆို ေယာက်္ားယူေတာ့မယ္ဆုိပဲကြာ
ဟုိဘက္ရြာကဆီစက္ပုိင္ရွင္သားလို႔ေၿပာတာပဲ
သူ႔အေမၾကီးကေငြမက္တာမင္းလည္းအသိပဲေလကြာ
မင္းသြားေတာ့ေရႊမိခမ်ာငိုလိုက္တာတဲ့ အခုေတာ့လည္း
သူ႔မိဘစကားမလြန္ဆန္ႏိုင္ဘူးထင္ပါရဲ႕ကြာ

ပူမေနပါနဲ႔ငါ့သားရာ အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း ထမီလွန္ရမွာပါ အာ…မွားလို႔ကြာ
ဟုိဘက္ကမိန္းမက ထမီၾကြားလံုးထုတ္ေနလို႔ အဘေယာင္သြားတာပါ
အခ်ိန္တန္ေတာ့လညး္ မင္းမိန္းမတစ္ေယာက္ရေအာင္အဘတို႔လုိက္ေတာင္းေပးမွာပါ
အဲဒီကမလံုတဲ့မိန္းမေတြသာယူမလာနဲ႔ဟုတ္လား အဲဒီႏိုင္ငံၿခားမွာ မိန္းမလည္ေတြကမ်ားတယ္
အေမလူလည္မေတြကလည္းသမီးေတြကိုတစ္ထပ္တည္းၿဖစ္ေအာင္သင္ေပးထားတာသိလား
မင္းကအတီးအတနဲ႔ ခံေနရမယ္ကြ

ဒါနဲ႔ေနာက္ဆုိမင္းဘာမွမပုိ႔ပါနဲ႔ကြာ ဟုိတစ္ခါမင္းေပးတဲ့
ေခ်ာကလက္ဆုိတာေတြကုိလည္း ငါတုိ႔မစားတတ္ပါဘူး မင္းတူမေတြေတာင္မၾကိဳက္ဘူးကြ
သူတုိ႔ကေၿပာတယ္ မင္းတုိ႔ႏုိင္ငံၿခားကလုပ္တဲ့ထန္းလ်က္ကတို႔လုပ္တဲ့ထန္းလ်က္ေလာက္ေတာင္
အရသာမရွိဘူးတဲ့ကြ အေရာင္ကလည္း မည္းမည္းတူးတူးနဲ႔ ထန္းလ်က္ကမွၿဖဴေသးတယ္ဆိုလားပဲကြာ

(အမ်ိဳးသမီးၾကီး….)
ဒီမွာရွင္ဘယ္သူ႔ကုိေစာင္းေၿပာေနတာလဲ ကြ်န္မဘာသာလူလည္မ
မကလို႔ပန္ကာမပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ရဟတ္မပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ရွင္နဲ႔ဘာဆိုင္သလဲ
ေယာက်္ားၾကီးၿဖစ္ၿပီး အတင္းကလည္းေၿပာေသး ရွင့္သားလို အုိၿဖစ္ေနတဲ့
ေအာက္လမ္းကသြားတဲ့သူမ်ိဳးကုိဘယ္သူကမွ စိတ္လည္း၀င္စားမွာမဟုတ္ဘူးပူမေနနဲ႔

(အမ်ိဳးသားၾကီး…)
အတင္းမေၿပာရေပါင္ဗ်ာ ခင္ဗ်ားေနာက္ကြယ္မွာေၿပာမွအတင္းၿဖစ္တာေပါ့
ခုကေဘးတင္ေၿပာေနတာ အတင္းလည္းမေၿပာဘူး လုလညး္မေၿပာဘူး အမွန္ကုိေၿပာေနတာ
က်ဳပ္သားကိုက်ဳပ္စုိးရိမ္လို႔မွာတာ
ေအာက္လမ္းကပဲသြားသြားအထက္လမ္းကပဲသြားသြား ဘယ္လုိပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ႏိုင္ငံၿခားေတာ့ေရာက္သြားတာပဲမွတ္လား
က်ဳပ္သားေလးက်ဳပ္တုိ႔ကို လုပ္ေကြ်းေနတာဗ် ခင္ဗ်ားတုိ႔လို ေခတ္မီခ်င္လို႔
ၾကြားခ်င္လို႔ ေငြကုန္ခံၿပီးသားသမီးကိုအေ၀းပုိ႔ထားတာမဟုတ္ဘူး
ဘယ္ႏွယ့္ဗ်ာကိုယ့္လည္းတတ္ႏိုင္သားနဲ႔ သားသမီးကိုမ်ား ဂုဏ္ၿပိဳင္ခ်င္လို႔
မိဘရင္ေငြ႔နဲ႔ေ၀းတဲ့ေနရာပို႔ထားရက္တာ အံ့ၾသမဆံုးဘူး

(အမ်ိဳးသမီးၾကီး ခါးေထာက္မတ္တပ္ရပ္လ်က္ …..)
ရွင္ ရွင္ လူပါး၀လွခ်ည္လား က်ဳပ္တုိ႔ဘာသာဘာလုပ္လုပ္ ၿဖစ္ႏိုင္ရင္
က်ဳပ္တုိ႔ကေလ သားသမီးကုိ အေ၀းတင္မကဘူး သိၾကားမင္းေနတဲ့ တာ၀တ
ံိသာေတာင္ပုိ႔ခ်င္ေသးတာ ၿမင့္ခ်င္သေလာက္ၿမင့္ပေစ
ဘာၿဖစ္လဲဂုဏ္ၿပိဳင္ေတာ့ ၿပိဳင္စရာရွိမွၿပိဳင္လို႔ရတာ
ရွင္တုိ႔လိုေတာသားေတြကေတာ့ဒါမ်ိဳးဘယ္နားလည္ပ့ါမလဲ ခုေခတ္ကဒီလိုပဲရွင့္
ႏိုင္ငံၿခားသြားတဲ့ေခတ္
ႏိုင္ငံၿခားမွာေနမွ လူရာ၀င္တဲ့ေခတ္ေလ
ရွင္တို႔ကမိုးလင္းကမုိးခ်ဳပ္လယ္ကြင္းထဲမွာ
ရႊံ႕ေတြဗြက္ေတြထဲကမတက္စတမ္းအလုပ္လုပ္ေနၾကရတာကုိး ဒါေတြမသိတာမဆန္းပါဘူး

(အမ်ိဳးသားၾကီး ေဒါသထြက္သြားေသာပံုစံၿဖင့္….)
ဘာဗ် က်ဳပ္တုိ႔ေတြ အဲဒီလိုလယ္ထြန္ၿပီးစပါးစုိက္ထားလို႔ခင္ဗ်ားတုိ႔
စားေနတဲ့ ဆန္ဆိုတာရတာ
စားၿပီးနားမလည္ဆုိတာ
ခင္ဗ်ားလို႔လိုလူကံုထံဟန္ေဆာင္ထားတဲ့သူေတြကုိေၿပာတာၿဖစ္မယ္
က်ဳပ္ကုိေၿပာခ်င္သေလာက္ေၿပာရတယ္ လယ္သမားေတြရဲ႕ဘ၀ေတြကုိမေစာ္ကားနဲ႔ဗ်
ခင္ဗ်ားဗ်ာ မိန္းမၿဖစ္ေနလို႔
မဟုတ္ရင္ေတာ့လက္သီးတစ္လံုးေလာက္ေတာ့ေကြ်းလို္က္ၿပီ

(အမ်ိဳးသမီးၾကီး ေဆြ႔ေဆြ႔ခုန္လ်က္……….)
ေအာင္မယ္ လုပ္ရဲလုပ္ၾကည္႔စမ္းပါ က်ဳပ္လက္၀ါးကလည္း ပါးမေရြးဘူးရွင့္
ၿငိမ္ခံေနမယ္မ်ားမွတ္သလား သူမ်ားေသးေသးတင္မခံခ်င္လို႔နာမည္ကုိက
မူယာလို႔ေပးထားတာ ေသးေသးတင္မပါဘူးသိလား

( အမ်ိဳးသားၾကီး….)
ေအးေလ ဒါေၾကာင့္ အေမေရာသမီးေရာ မူယာမာယာမ်ားေနၾကတာေပါ့
မူရင္းေကာင္းမွမိတၱဴေကာင္းမယ္ဆုိတဲ့စကားသိပ္မွန္တာပဲကုိး
ခင္ဗ်ားမိဘေတြ နာမည္ေပးတာတကယ္ေတာ္တယ္ဗ်ာ ဒီမွာ ေဒၚမူယာမာယာၾကီးက်ဳပ္ကလည္း
သံခဲတဲ့ တစ္ခဲတည္းရွိတာ ႏွစ္ခဲရွိလို႔ကေတာ့ အရည္က်ိဳ
မီးၿမိွဳက္ပစ္လုိက္မယ္ တစ္ပြဲတစ္လမ္းစမ္းခ်င္လို႔လား အေဒၚၾကီး လာေလ
မိန္းမဆိုၿပီး ညွာမယ္မထင္နဲ႔